Day 3 of the Return of the Fantastic Institution has the lead question “How do we define the content of our institutions?” As Daniel Blanga Gubbay introduced the Saturday meetings: usually institutions know well what they do, but would be less specific about what they don’t do. Or, more precisely, about where the limit lies of what they are dealing with. This question is closely connected with the one about ‘who is in and who is out’. Saturday morning was filled with powerful observations, statements and stories – by Rachida Aziz of Le Space in Brussels, Anne Breure of Veem…
“Er werd niets van mij verwacht. Een waarzegster was niet nodig om mijn lot te voorspellen. Een blik op de statistieken volstond. Mijn leven zou zich afspelen in de marge, achter de gordijnen van een klein appartement, in de schaduw van een man.” Zo begint het boek “Niemand zal hier slapen vannacht”, van de Belgische activiste Rachida Aziz. Het liep anders, en gelukkig maar. “Niemand zal hier slapen vannacht” is een adembenemende reis door het leven, lijden en strijden van Rachida Aziz. In 260 pagina’s neemt deze indrukwekkende vrouw je mee naar de beklemmende krochten van het Belgisch alledaags racisme,…
Niet zomaar een goed voornemen Iedereen moet hier lezen vandaag Met Niemand zal hier slapen vannacht schreef Rachida Aziz een boek over racisme, whiteness, discriminatie, feminisme en sociale strijd. Haar allesomvattende en radicale aanpak veranderde definitief de blik van Michaël Bellon. Omdat Rachida Aziz geen interviews geeft bij het boek, en omdat hij vermoedt dat het boek ook weerstand zal oproepen, wil hij preventief de geesten masseren om het toch te lezen. Nederig en empathisch, zonder in een witte kramp te schieten. Rachida Aziz leek lang een Brusselse mode-ontwerpster die in de media als allochtonenspecialiste kon worden opgevoerd. In werkelijkheid…
State of the Art speech door Gaea Schoeters op het 9e VAV-congres. (…) Ik daag u oprecht uit de foto’s uit te knippen van alle vrouwelijke auteurs die aandacht krijgen in de media. En knipt u ook vooral de bijbehorende koppen mee uit: een beloftevolle jongeman is de nieuwe Harry Mulisch (en akkoord, Mulisch was een ijdeltuit, maar dat is toch veelal cerebraal bedoeld), vrouwen zijn ‘mooie jonge godinnen.’ Ook in recensies komt hun uiterlijk vaker aan bod, net als hun privéleven en/of het autobiografische gehalte van hun werk. Niet mijn vaststelling, maar die van schrijfster Jannah Loontjens, ex-bestuurslid van…
Professor Rik Pinxten las Niemand zal hier slapen vannacht van Rachida Aziz en is onder de indruk. “In het Nederlandstalige taalgebied bestaat, zover ik weet, niets dat de vergelijking met dit boek kan doorstaan. In de internationale literatuur heb je wel enkele meer specialistische boeken, maar in het genre dat Aziz beoefent, ken ik enkel ‘No is not enough’, het recentste werk van Naomi Klein.” Niemand zal hier slapen vannacht is een krachtig boek, geschreven met een enorme vaart. Het is ook een onthutsend boek dat de poëtische titel helemaal waarmaakt. Niet als een romantisch visioen, maar als een dreun…
‘Niemand zal hier slapen vannacht’ is een boek waar ik lang op heb gewacht. Het is tegelijk een spiegel die je uitdaagt je eigen positie in een ongelijke samenleving in vraag te stellen, een handleiding om de wereld kritisch te herlezen en een inspiratiebundel voor wie wil geloven in verzet. In twaalf vlot geschreven hoofdstukken neemt Rachida Aziz ons mee in haar eigen dekolonisatieproces, maar ook in een boeiende geschiedenis van discriminatie en de strijd ertegen. Toen ik als witte middenklasse man dit boek in de hand nam, wist ik dat ik me schrap moest zetten. Rachida Aziz laat zich…
Des goûts et des couleurs, on ne discute pas. Bij deze dus mijn mening over ‘Niemand zal hier slapen vannacht’ van Rachida Aziz. Hier schieten alle clichés van het recensentenuniversum tekort. Dit is het meest indrukwekkende boek dat ik de voorbije zes jaar heb gelezen. Mijn allereerste boekrecensie voor DeWereldMorgen.be schreef ik op 27 februari 2012, bijna zes jaar geleden. Dat ‘allereerste’ mag je letterlijk nemen, ik had het nooit eerder gedaan. Hoe ‘groen’ ik op dat vlak was, bleek daarenboven toen ik tot mijn verbazing mocht vaststellen dat uitgeverijen zowaar gratis recensie-exemplaren opsturen. Gratis boeken? Daar zwichten boekenfanaten als mijn…